Josephine's Exchange year

Ik weet geen titel

Halloo allemaal,

De laatste week vakantie zit er eindelijk bijna op! Huh, eindelijk?! Ja eindelijk, want ik kan niet wachten tot de school eindelijk begint over twee dagen. De school begint donderdag en afgelopen dinsdag hadden we registration day. En dit was al een expierence zichzelf.

Het was heel erg druk, want de hele school moest die dag zijn of haar schoolpasje laten maken en schedule ophalen. Eerst ging ik mijn schedule ophalen en die ziet er als volgt uit:

  1. Algebra 2
  2. US History
  3. Economics
  4. Literature of the West
  5. Beginning Theatre
  6. Newspaper Production
  7. Infant/Toddler (Child Development)
  8. Aspiring Teachers

De school heeft voor een van de meest ingewikkelde Bell Schedule’s gekozen (waarom makkelijk als het ook moeilijk kan hé). We hebben namelijk een A/B Schedule. Dit betekent dat je de ene dag class 1,3,5 en 7 hebt (de oneven getallen). En de andere dag class 2,4,6,8 hebt (de even getallen). We hebben dus 4 classes op een dag. Elke class duurt anderhalf uur. Persoonlijk vind ik dit erg ingewikkeld, want je moet elke keer kijken of er die dag een A of een B Schedule is en wat voor classes en homework je dan hebt. En alsof het nog niet ingewikkeld genoeg is, de eerste drie schooldagen hebben we een C Schedule. Dit betekent dat we al onze classes in één dag hebben. 8 classes op een dag dus en ze duren dan 45min in plaats van anderhalf uur. Dit doen ze zodat je een beetje kennis kan maken met hem vak en je teachers. Dit is mijn schedule voor het eerste semester trouwens. The classes voor het tweede semester moeten we nog kiezen, maar dat is pas rond de kerst.

Nadat ik me Schedule had opgehaald ging ik een foto voor me schoolpasje laten maken. Je foto moest je maken in de gymzaal, maar omdat het zo druk was begon de rij er ergens helemaal buiten de gymzaal. Daardoor wist ik niet zeker of ik wel in de goeie rij stond, dus had ik het maar gevraagd een het meisje dat achter mij stond te wachten met haar vader. Wat bleek nou, zij was ook nieuw op deze school en wist ook niet zeker of dit wel de goeie rij was , wat het uiteindelijk gelukkig wel was haha. Ze woonde eerst in Salem (capitol van Oregon), maar is naar Springfield verhuisd met haar vader in verband met een gekke moeder. Ze woont nu bij haar oom en twee even. De neven zitten ook bij ons op school, dus ik had gelijk al 3 nieuwe vrienden gemaakt. Eigenlijk 4 als je de vader meetelt, deze is een beetje prettig gestoord, maar heel erg aardig. Nadat we onze schoolfoto hadden laten maken moesten we nog een locker zien te regelen. En ook hier stond weer een extreem lange rij, maarja je moet toch iets over hebben voor zo’n Amerikaanse locker toch? Toen we eindelijk aan de beurt waren, hadden Summer (het meisje dat ik ontmoet had in de rij) en ik besloten om een locker te delen. Je hebt twee soorten lockers bij ons op school. Als je een locker gaat delen met iemand dan krijg je zo’n hele lange die je altijd in series ziet. Als je een locker voor je eentje neemt krijg je eentje die de helft is van zo’n grote. Toen we onze locker hadden gevonden, kwamen we erachter dat een van haar neven zijn locker 3 plaatsen verderop heeft. Lekker keten dus. En zoals ik al zei, deze dag was al een hele expierence zichzelf. Ik was dus ook best wel uitgeput van alle indrukken.

Donderdag was er een ayusa (de organisatie) meeting voor de yes-students. Yes-students zijn studenten zoals Abod. Zij worden uitgekozen door hun overheid om een exchange year te doen. Ze hoeven dan ook niks te betalen, maar moeten in ruil daarvoor hier wel allemaal vrijwilligerswerk gaan doen enzo. Aangezien ik geen yes-student ben, hoefde ik eigenlijk helemaal niet naar deze meeting te gaan. Maar omdat ik de andere yes-studenten wel wou ontmoeten en ik toch niks beters te doen had, was ik maar meegegaan. We moesten allemaal verzamelen bij het huis van onze local coördinator. Eerst kregen de yes-studenten een heel verhaal te horen van haar enzo, maar omdat ik geen yes-studenten ben hoefde ik hier niet naar te luisteren gelukkig en mocht ik boven tv gaan kijken. Toen ze eenmaal klaar waren gingen we lunchen. Dit was heel erg gezellig. Daarna gingen we naar de bibliotheek om daar een rondleiding te krijgen.. Ja, dit was erg saai. Vervolgens gingen we naar een Foodbank. Ik dacht dat dit ook saai zou zijn, maar ik was toch aardig onder de indruk van hoe alles daar geregeld wordt en hoeveel vrijwilligers er waren. Ze zijn hier heel erg van het ‘Give Back’. Ik was zo onder de indruk, dat ik bijnaaaaaa mezelf als vrijwilliger had opgegeven. Dit heb ik toch maar niet gedaan. Misschien ga ik wel een keertje helpen in hun ‘restaurant’ voor de daklozen.

Vrijdag was die er dan eindelijk hoor!! Mijn doos met spullen is eindelijk aangekomen. Nadat die vervolgens zelfs in Nederland op het verkeerde adres was afgeleverd (de mensen waren zo aardig om mijn vader op te bellen) is die vrijdag dan eindelijk aangekomen. Ik was dus ook wel blij. Een minpunt is, dat ze bij de douane niet zo goed met mijn spullen zijn omgegaan en bij het openmaken van de doos in twee kledingstukken hebben geknipt..
Diezelfde avond kwam er onverwachts nog een ‘pakket’ binnen, want Mike (de zoon van mijn gastouders), kwam langs met zijn vrouw en 3 kleine kinderen. Een woord: chaos. Mike werkt ’s nachts, dus die was meteen door gegaan naar zijn werk. Mijn gastvader en Abod waren aan het hardlopen en hun moeder zat alleen maar op haar mobiel en was dus niet aan het opletten. Ze had haar jongste zoon een banaan geven, die er volgens mee aan de wandel ging en met zijn banaan het hele tapijt het onder gesmeerd. Nadat we ze eindelijk allemaal in bed hadden gekregen en ze stil waren, was ik echt uitgeput. Pap en mam, ik vraag me echt af hoe jullie het gedaan hebben met 3 kinderen. Respect.

Zaterdag was ik al heel vroeg wakker, want tsja aangezien er 3 kleinkinderen waren die om 7 uur het hele huis al bij elkaar krijsten, kon je niet echt anders verwachten. Na ze de hele ochtend een beetje vermaakt te hebben, gingen ze ’s middags weer terug naar huis. Maar vlak voordat ze wouden vertrekken, moest een van de kinderen overgeven, waarna Mike het vervolgens met een lepel in een bakje ging scheppen… Dit was echt te vies. We zouden zaterdag eigenlijk naar de Oregon Zoo gaan, maar door onverwachts bezoek moest ik uitgesteld worden naar maandag. Nadat ze waren vertrokken zijn we naar de movies geweest met de yes-studenten, omdat niemand iets te doen had. We hebben Mission Impossible gezien en die was erg leuk. Toen we waren thuis waren, waren de ouders van mijn gastvader er. Op zaterdagavond doen we heel vaak game night. Dit was dus ook erg gezellig.

Maandag zijn we dus naar de Oregon Zoo geweest. En aangezien het maandag ook Labor Day was, hadden we verwacht dat het echt extreem druk zou zijn. Maar dit viel gelukkig reuze mee. Nadat we alle dieren in de dierentuin hadden gezien, gingen we weer onderweg terug naar huis. Maar op de terugweg van Portland (the Zoo was in Portland) naar Springfield, kom je langs een hele grote outlet store. En omdat het Labor Day was, was de outlet dus langer open en hadden we besloten om daar maar ‘eventjes’ te stoppen. Nouja ‘eventjes’ was het dus niet, want uiteindelijk hebben we er 4 uur rondgelopen. Maar dan ook wel goed geslaagd.

Morgen is het woensdag (bij jullie is het al woensdag) en is er een soort van orientation day op school. Het is eigenlijk alleen bedoeld voor the Freshmans (brugpiepers), maar omdat wij (de andere exchange students, Summer en ik) ook nieuw zijn mogen wij ook komen morgen. Dan kunnen we alvast kijken waar onze classes zijn en kennis maken met onze teachers. Ik heb er dus zin in!

De eerste maand in Amerika is toch wel echt voorbij gevlogen. 1/10 deel zit er al op.. Ookal had/heb ik het soms echt zwaar en kan ik mezelf af en toe nog steeds voor kop slaan dat ik dit ben gaan doen. Maar nu school bijna begint ben ik weer zo enthousiast! Gaat helemaal goed komen. Hoop ik.

Smile

Sorry trouwens voor mijn Engelse woorden tussendoor af en toe, mijn Nederlands is zwaar achteruit gegaan de laatste tijd lol.

Toedels

Josephine

"Never let a stumble in the road be the end of the journey"

Ps. Als je op de hoogte wil blijven van mijn verhalen, dan kun je je email rechts onder invullen. Je krijgt dan automatisch een berichtje als er een nieuw verhaal online is gekomen.

Reacties

Reacties

oma en opa

Hallo lieverd, Er komt nu een beetje schot in de zaak, hè?
Ik kan me best voorstellen dat je er zin in hebt om naar school te gaan en om weer tussen leeftijdgenoten te zitten. Back to normal!Wat betreft die engelse woorden in je tekst, voor je het weet droom je in het engels. Stuur je mamma eens een foto van je eigen kamer, want daar ben ik toch wel nieuwsgierig naar.
Hoe kom je trouwens aan die prachtige toepasselijke wijsheden aan het eind van je verhaal?
Opa en ik gaan zaterdag een weekje naar Terschelling. We hebben er zin in! XXX

Mirjam Kraan

Hoi Josephine, volgens mama weet je wel wie ik ben maar voor de zekerheid....???? Ik heb met je moeder een jaartje in Zwitserland op school gezeten.
Wat ontzettend leuk om je verhaal te lezen! Je schrijft erg leuk. Zo te lezen heb je het wel erg naar je zin daar. Fijn. Stoer hoor dat je aan dit avontuur begonnen bent. En die rot momentjes zo af en toe horen er helaas bij. Geniet lekker en succes op school. Ik kijk uit naar je volgende verhaal. X Mirjam

Omi en pake

Hallo lieverd
Weer met een grote glimlach jouw blog gelezen.
Wat gebeurt er in zo'n week toch heel veel bij jou.
Wij denken, dat jouw ouders ook wel heel gemakkelijk zijn en dat daar heel veel kan en mag.
(Het lijkt wel een beetje de huishouding van de familie Flodder). Maar dat kan natuurlijk ook heel gezellig zijn.
Eindelijk dan toch naar school. Heerlijk dat je na zo'n lange vakantie daar echt naar verlangt. Moet je met de schoolbus daar heen? Wat voor sporten ga je daar doen? Ik zag het niet op je rooster staan.. Wij vinden het geweldig dat je dit hele avontuur zo positief aanpakt.natuurlijk horen daar ups en downs bij, maar je slaat je er geweldig doorheen.
Oma schreef,dat ze wel een foto van je kamer wilde ontvangen. Ook wij zijn daar heel nieuwschierig naar.
Wat stom, dat er kleding bij het openen kapot geknipt is.
Toch fijn, dat je het uiteindelijk wel hebt ontvangen.
Is de mode daar net zo als bij ons? Hier gaat alles zijn gangetje. Wij beleven niet zoveel als jij. Ik ben met Anna naar het ziekenhuis geweest, om de hechtingen van haar blinde darm er uit te laten halen. Zij mag alles weer doen.
Jos je zult het nu wel veel drukker krijgen, maar wij hopen toch snel weer de eerste ervaringen van jouw nieuwe school te horen.
Hele dikke kus van pake en omi


.

Caro

Lieve Josephine, weer heerlijk genoten v j verhaal,
Wat zullen papa & mama trots op je zijn, en terecht!!
Toi toi toi op school en houd je taai, dikke kus vanuit n warm (43graden????) en zonnig (????) Doha, Caro

Caro

Haha Joos, waar de vraagtekens staan had ik smileys ingevoegd, maar is dus niet helemaal goed gegaan...

Papa

Ha Joos,

Wat een geweldig verhaal weer!

Het is daar in huis wel zoete inval zeg, met al die kleinkinderen en ouders die over de vloer komen. Kots van de vloer pulken met een lepeltje, daar zit je niet op te wachten. Of heb je hier een practicum voor bij "Infant/Toddler (Child Development)", LoL....

Als de kleinkinderen van die vrouw met 14 kinderen op bezoek komen, dan heb je aan een lepeltje niet genoeg.
Ik hoop dat de vuurwapens wel achter slot en grendel zitten op zulke dagen :-).

Leuk dat je al zoveel leeftijdgenoten hebt ontmoet, van over de hele wereld, maar ook gewoon Amerikanen.
Ben benieuwd of je nog een keer naar de Foodbank gaat. Daar zijn ze van de "Give Back", hier betalen we belastingen en doet de overheid het, op kleinschalige voedselbanken na. Ik moest trouwens wel even aan de vluchtelingen in Europa denken toen ik dit las. Krijgen jullie daar nog iets van mee op TV?

Ik ben ontzettend trots op je dat het zo goed gaat en dat je je door de moeilijke momenten heen slaat. Zoals een van onze vrienden zei "daar komt straks een heel sterk persoon terug"!

Veel plezier op school!

Dikke zoen!

Papa

Christel

Lieve Joos, wat heerlijk om jouw verhalen te lezen! Ik kijk nu al weer uit naar je volgende. Ik kan me voorstellen dat t fijn is dat school nu begint. Lekker met je nieuwe vrienden in een ritme. Door jouw manier van schrijven zie ik t ook echt helemaal voor me hoe je daar op school rondloopt en je spullen in jouw locker doet, haha idd net als in zo'n serie. Stoer vind ik je, dat t zo goed gaat en dat je overal zo enthousiast aan mee doet. Wat een mooie ervaringen! Liefs, Christel

Mama

Zodra ik 's morgens wakker word en ik zie dat er weer een blog van jou is ga ik die direct op mijn telefoon al zitten lezen. Maar een reactie typen op dat kleine schermpje gaat niet zo gemakkelijk, dus daarom duurt het even voordat ik wat heb getypt.... Weer een super leuk verhaal Joos, je hebt echt talent om te schrijven!
Ik moet wel verschrikkelijk lachen om dat vakkenpakket: Beginning Theatre, Newspaper Production, Infant/Toddler (Child Development) en Aspiring Teachers. Ik ben reuze benieuwd wat die vakken inhouden. In ieder geval heb je dat in Nederland niet op de middelbare school....
Ik vond het geweldig om te lezen hoe jouw ervaring was met die drie kleine kids over de vloer. En eerlijk gezegd ook wel een beetje leuk om te merken dat je je nu realiseert hoe dat voor ons vroeger moet zijn geweest. Dat was inderdaad ook af en toe best zwaar. Maar het grappige is dat je alle minder leuke dingen altijd zomaar weer vergeet en alle leuke dingen onthoudt....
Verder vond ik het ook echt heel leuk om te lezen dat je zo onder de indruk was van de Foodbank en dat je misschien zelfs wel een keertje gaat helpen in het restaurant voor de daklozen. Leuk dat je dat soort dingen daar ook meekrijgt en dat je er ook open voor staat.
Kortom: ik voel me super trots als ik lees hoe goed je het daar doet en hoe positief je de dingen allemaal oppakt! Love you! XXX

Marieke

Lieve Josephine, het is zo leuk om via je verslag mee te kunnen genieten van je belevenissen! Je schrijft erg leuk! Ik ben nu al benieuwd naar de verhalen over school, maar wat je tot nu toe hebt beleefd, is op zich al de moeite waard. Ook al is het nog steeds best wennen zo ver weg van hier... Veel plezier op school met al je nieuwe vrienden tijdens en na die bijzondere lessen :-)) liefs van Marieke

Julie

Wat een leuke verhalen Joos! Heel erg veel plezier verder!

xxx Julie

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active