Halloo allemaal,

Vandaag precies een week geleden was het dan zover, het Amerika avontuur kon eindelijk beginnen. Om half 5 ging de wekker, want om 6 uur moesten we op het vliegveld zijn. Na maar twee geslapen te hebben was het opstaan toch wel een beejte lastig en sloeg de paniek ook wel een beetje toe. Want toen realiseerde ik mij pas echt dat ik voor 10 maanden weg zou gaan.

Toen kwamen we (zoals gewoonlijk) telaat op Schiphol. Nadat we waren ingecheckt allemaal was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Na een nogal emotioneel afscheid, wat opzich wel had opgelucht, gingen we dan eindelijk in het vliegtuig naar New York! Na een hele lange, saaie en vermoeiende reis waren we in Newark geland. Nadat we op het vliegveld van Newark ook door de doaune gekomen waren allemaal, gingen we de koffers ophalen en toen naar de mall van New Jersey. Dit wel erg leuk, alleen was ik erg moe van de reis. Nadat we naar de mall waren geweest gingen we naar het hotel. Hier kregen we de rest van de middag vrij om een beetje uit te rusten. 'S avonds zouden we pas rond 8 of 9 uur gaan eten, omdat we met de Duitse groep pizza zouden eten in het hotel. Maar de Duitsers waren laat en idereen was ontzettend moe, dus moest heel maar zonder hun. Heel erg jammer

.

Volgende ochtend ging onze wekker al om half 7. Nouja 'al', mijn kamer genoten en ik waren allemaal al rond 6 uur of eerder wakker door de jetlag. Om half 8 gingen we ontbijten en om half 9 zouden we met een bus worden opgehaald om naar New York te gaan (ons hotel zat in New Jersey). Maar nu een kleine vertraging, de buschauffeur van de Duitse groep was het dopje van van zijn olietank kwijt dus liep er overal olie, gingen we dan toch echt. In New York zelf moesten we eerst onze gids ophalen die ons de komende twee dagen door New York ging leiden. Dalia was haar naam en ze was erg aardig! Ook kregen we allemaal een buddie aangewezen, zodat we dan makkelijk konden controleren of iedereen er nog was. Mijn buddie was Lynn en we hebben erg veel lol gehad samen haha. Als eerste reden we met de bus naar 5th avenue, daar kregen we wat vrije tijd en was ik met Lynn en Nadia naar Magnolia Backery geweest om daar de lekkerste cupcakes van New York te eten. Ze waren dan ook erg lekker. Daarna gingen we met de bus naar een plek waar je goed lunch kan kopen. Iedereen had geld gekregen voor lunch. Nadat iedereen zijn lunch had gehaald gingen we met de bus naar Central Park om het daar op te eten. Dit was erg leuk en het was ook erg lekker weer. Toen iedereen hun lunch ophad gingen we naar China Town. Dit vonden wij (Lynn, Nadia en ik) niet heel bijzonder, dus waren we maar naar de Starbucks gegaan voor de wifi

. Na China Town werden we naar de Brooklyn Bridge gebracht. Deze zijn we helemaal overgelopen. Het was erg warm op dat moment, dus het was best een beetje vermoeiend. Toen we eenmaal aan de overkant waren stond de bus ons daar weer op te wachten om ons vervolgens naar het Hard Rock Café te brengen. Dit was erg leuk en lekker gegeten. Nadat iedereen klaar was met eten gingen we lopend naar The Top of the Rock. Na nogal veel foto's gemaakt te hebben bij het Observation Deck, was iedereen toch wel echt uitgeput. We gingen dus ook terug naar het hotel om vervolgens vroeg naar bed te gaan, want de volgende dag was er nog een dag New York!

De tweede en ook meteen laatste dag in New York mochten we wat later opstaan. Na het ontbijt en de zoektocht naar een blarenpleister, want ja ik had echt een reuze blaar onder me teen zitten, werden we om half 10 opgehaald door de bus weer. Blarenpleisters kennen ze hier trouwens niet. Nadat we Dalia weer hadden opgehaald gingen we naar het 9/11 memorial. Erg indrukwekkend. Maar omdat we een boottochtje gepland hadden staan konden we daar niet heel lang blijven. We werden dan dus ook weer opgehaald met de bus, die ons vervolgens naar de boot bracht. Deze boottocht had ik twee jaar geleden eerder al een keertje gemaakt, maar hij bleef even leuk en mooi. Na veelste te veel foto's van het uitzicht gemaakt te hebben (ze zijn ook nog eens bijna allemaal hetzelfde) gingen we lopend naar een plek waar we onze lunch weer moesten halen. En ik had lekker sushi gehaald voor lunch, dus mijn dag kon ook niet meer stuk. Na de lunch werden we naar de subway gebracht, om vervolgens naar Coney Island te gaan. Dit had een soort mini pretparkje en een strand waar het best wel druk was. Na Coney Island gingen we naar een soort pizzaria die bekend was om zijn vierkante pizza's?? De pizza smaakte dus ook best wel goed en we hebben ons ook erg kunnen vermaken met de Duitsers die naast ons zaten

. Toen iedereen klaar was gingen we weer terug naar de bus die ons bracht naar Times Square. Hier kregen we weer tijd om rond te kijken en natuurlijk te shoppen. We hadden om half 10 weer afgesproken bij de bus en tot nu toe was iedereen ook altijd netjes optijd geweest. Maar jahoor het moest en zal een keertje gebeuren dat er iemand telaat kwam en 3 keer raden wie dat waren. Lynn, Nadia en ik waren met ze drieen op pad gegaan, maar vervolgens de hele verkeerde kant opgelopen richting de bus. Maar nadat we Joost (onze begeleider) hadden gebeld en hij ons goed had geholpen met de weg terug vinden, konden we eindelijk terug naar het hotel. Want morgen was de grote dag: Iedereen ging naar hun gastgezin!!

Die nacht heb ik bijna niet kunnen slapen, omdat ik nogal zenuwachtig was. Om half 1 viel ik eindelijk in slaap. Na dus maar 2 en een half uur geslapen te hebben ging we wekker voor ons al om 3 uur.. Om 4 uur werd ik met de meiden waarmee ik op de kamer sliep en nog twee andere opgehaald door de bus om naar het vliegveld te gaan. Onze begeleider Joost was ook mee. Gelukkig zat ik met twee andere meiden in het vliegtuig, dus hoefde ik niet alleen te vliegen. Maar bij het inchecken van de koffers ging het al helemaal fout. Mijn koffer en ook de koffer van Maud was te zwaar. Hij woog nog zwaarder dan op de heenweg, terwijl er alleen een bikini topje extra in zat.. Maar goed, heel gedoe dus want er moesten spullen uit. Uiteindelijk liep ik met twee dikke truien om mijn middel en een dikke trui aan. Erg charmant was het niet dus. Eenmaal in het vliegtuig blijkt er iets fout te zijn, dus worden we weer terug naar de Gate gereden. Na anderhalf uur vertraging was het probleem eindelijk opgelost en konden we dus gaan. Maar ik had nual een probleempje, want op San Fransisco (waar we heen vlogen) moest ik overstappen naar Eugeune. Daar had ik maar 40 minuten de tijd voor. En sinds we al anderhalf uur vertraging hadden, zou ik dit niet gaan redden. Toen we in San Fransisco geland waren zou ik nog net optijd kunnen komen. We stonden eindelijk bij de Gate en te wachten tot we het vliegtuig uit mochten. Maar nee hoor, toen werd er omgeroepen dat we bij de verkeerde Gate waren geplaatst en naar een andere moesten. Ik had mijn vlucht dus gemist. Toen we eenmaal het vliegtuig uit waren, moest een van de meiden waarmee ik vloog ook overstappen (die was wel optijd) en de andere werd daar opgehaald door haar gastgezin. Ik was dus helemaal alleen. Ik raakte toen toch wel even in paniek en wist ook even niet meer wat ik moest doen. Uit instinct ging ik automatisch me ouders proberen te bellen (ookal werd dit afgeraden want ze kunnen toch niks voor je doen op dit moment). Deze namen niet op dus ging ik Luuk (mijn vriendje) maar proberen te bellen en nam gelukkig wel op. Hij kon er natuulijk op dat moment ook niks aan doen, maar het horen van zijn stem stelde me wel een beetje gerust. Nadat ik weer een beetje gekalmeerd was ging ik opzoek naar iemand die mij kon helpen. En die had ik al snel gevonden. Deze vrouw was niet bepaald aardig of vrolijk, maar ze had wel mijn kaartje omgeboekt zodat ik met de volgende vlucht meekon. En deze ging twee uur later,dus moest ik mezelf maar twee uur zien te vermaken. En natuurlijk moest ik ook mijn gastgezin laten weten dat ik me vlucht had gemist en dus later zou komen. Ik hun dus bellen. Toen ik eenmaal me gastmoeder aan de lijn had kon ik me tranen niet meer inhouden en zaten er dus ook behoorlijk wat mensen raar naar mij te kijken haha. En dan zat ik ook nog in de stress over me koffer. Of die wel of niet met de vlucht evoor mee was gegaan. Gelukkig is alles goedgekomen en ben ik nu sinds zaterdag bij mijn gastgezin.

Zondag ben ik voor het eerst in mijn leven naar de kerk geweest. Het was heel anders dan dat ik dacht dat het zou zijn. Maar deze kerk schijnt dingen dan toch ook net iets anders te doen. Vraag me niet hoe anders, want dat weet ik niet. Hier heb ik ookal meteen 2 jongens en 1 meisje ontmoet die op dezelfde school zitten als ik. De jongens zitten allebei ook in senoir year en het meisje in junoir year. Ook hebben ze alle drie een auto en als ik ergens heel wil moet ik het gewoon aan hun vragen

.

Maandag zijn we met mijn gastmoeder, haar twee kleinkinderen (die logeren hier tijdelijk) en haar dochter naar de mall geweest. Hier hebben we geluncht en we hadden we ook meteen een Amerikaans abbonement voor mij geregeld. Voor de rest hebben we nog een paar leuke kleine dingetjes gedaan. Maar de echt leuke dingen gaan we pas doen als Abod (mijn huisgenoot uit Palestina) hier komt. Hij komt de 21e.

Ohja, we zijn ook al even langs de school geweest om wat dingetjes op te halen. Zo ook een boekje met alle vakken erin waar je uit kan kiezen. Het 'boekje' heeft 62 bladzijdes en ik moet er 8 uit kiezen..

Ik heb super veel zin in school (ja dit hoor je niet vaak) en alle andere dingen die gaan komen, maar ik mis Nederland en iedereen toch ook wel. De foto's van New York zal ik trouwens nu ook uploaden.

Liefs Josephine

Ps. Als je op de hoogte wil blijven van mijn verhalen, dan kun je je email rechts onder invullen. Je krijgt dan automatisch een berichtje als er een nieuw verhaal online is gekomen.

We can’t really appreciate home, until we leave it