Hoii,

Zoals veel van jullie waarschijnlijk wel weten ga ik op 5 augustus (dat is over 51 dagen

Het begon allemaal op 6 december 2014, toen ik naar de Travel Active infodag ging om meer informatie te krijgen over een jaar High School. Ik was met me moeder en aan het einde zei ik tegen haar, mam zullen we mij gewoon inschrijven? Hoeven we ook geen inschrijf geld te betalen, want dat was een cadeautje van Travel Active omdat het sinterklaas was geweest. En toen stond ik opeens inschreven. Ongeveer twee weken later kreeg ik een mail met de link naar het aanmeldingspakket. Ik dacht 'oh dit doe ik wel even'. Nou niet dus, 2 weken kerstvakantie, en na die 2 weken was ik nog steeds niet klaar. Toen had ik in januari een intervieuw in het engels met iemand van Travel Active en een lees en luister toets om te testen hoe goed je engels is. Bij dit hele gebeuren waren nog andere toekomstige exchange studenten, wat dus heel leuk was en dat nog steeds leuk is om met mensen in contact te zijn die hetzelfde doormaken als wat jij mee maakt. Nu zitten we met al die exchange students, die ook met Travel Active gaan, in een groepschat. Heel gezellig maar er wordt af en toe zo veel in gepraat pff.. haha.

Ondertussen had ik me aanmeldingspakket dus ingeleverd en in maart kreeg ik te horen dat ik was geaccepteerd voor het High School programma en dat ze een gastgezin en school voor mij gingen zoeken nu. Er stond ook bij dat het gemiddeld 3 maanden duurt om een gastgezin en school te zoeken..

Na een maand niks gehoord te hebben had ik Travel Active maar eens een mail gestuurd met de vraag of ze al iets meer wisten over mijn gastgezin. Ik kreeg als antwoord dat zij niks wisten en dat de organisatie in Amerika (ayusa) alles regelt qua gastgezin enzo en als er dan eentje gevonden was dat ze dan pas contact opnamen met Travel Active (stiekem wist ik dit allang maar ik was gewoon zo nieuwsgierig). Toen was het meivakantie en was ik er al helemaal niet meer zo heel erg mee bezig, want de examens begonnen bijna. Dikke stress dus.

Mijn laatste examen was op een dinsdag en die zondag ging ik lekker een paar dagen naar Turkije met mijn vader. Op de site van ayusa (de organisatie binnen Amerika dus) staan alle exchange students die nog een gastgezin nodig hebben. En als jij er niet meer opstaat, is er waarschijnlijk een gastgezin voor je gevonden. En jahoor, die zaterdag dacht ik, laat ik maar eens op de site kijken hoeveel studenten er eigenlijk nog over zijn. Zat ik een beetje tussen de studenten te kijken, realiseerde ik me opeens dat ik mezelf helemaal niet zag staan. Ik 3 keer opnieuw gekeken, maar nee hoor ik stond er echt niet meer tussen. Dit betekende dus dat er een gastgezin voor me was gevonden!! Meteen verteld in de groepsapp met de andere exchange students, die mij vertelde dat ik dan maandag een telefoontje kon verwachten!

Maandag heb ik de hele dag naast me mobiel gezeten, maar ik zat natuurlijk in Turkije en daar is het een uur later. Dus toen ik om 6 uur s'avonds, Turkse tijd, nog steeds niet gebeld was begon ik toch wel een beetje te stressen. Toen bood me vader aan of hij ze niet even moest bellen om te informeren. Dit hadden we dus maar gedaan en bleek dat ze net op het punt stonden om mij te bellen haha. In Turkije hadden we niet heel erg goed ontvangst, dus was Travel Active eerst 3 keer weggevallen. Heel gedoe. Maar uiteindelijk deed die het goed en kreeg ik te horen dat ik was geplaats in het plaatsje Springfield, Oregon in een dubble placement. Met nog een exchange student uit een ander land dus. Deze exchange student is 15 jaar, zijn naam is Abod en hij komt uit Palestina. Ja, ik weet dat jullie nu allemaal denken 'huh?! Palestina?'. Dat was mijn reactie ook toen ik dat te horen kreeg. Maar echt , ik kan het nu al goed met hem vinden! Mijn nieuwe ouders volgend jaar heten Andrew en Carma en ze hebben al meer dan 40 studenten in huis gehad, wat ik een hele opluchting vind. Ze zijn heel erg aardig en lief, ookal zijn ze wel een beetje verschillend denk ik. Andrew heeft 20 jaar in het leger gezeten en houd echt van outdoor dingen doen en Carma is een soort huisvrouw en een van haar hobbies is breien. Voor de rest hebben ze 6 kinderen. Hebben ze toch nog wel een hobby gemeen

Afgelopen zaterdag hadden we dan de laatste voorbereidingsbeijeenkomst voor vertrek met alle exchange studenten. Ik heb ook al veel mensen ontmoet waarmee ik 5 augustus naar New York ga voor de oriëntatie dagen. 8 augustus vlieg ik door naar mijn gastgezin. Deze dag was erg gezellig. Maar ik realiseerde me ook dat het opeens wel heel dichtbij komt allemaal nu. Koudwatervrees (zo noemt Travel Active het). Soms kan ik mezelf echt wel voor me kop slaan dat ik hier aan ben begonnen. Maar andere dagen wil ik soms het liefste zo snel mogelijk daar heen.

Al met al heb ik er toch wel heel erg zin in! Ik ga proberen deze blog bij te houden, want ik wordt er onderhand wel een beetje gek van dat ik 100 keer per dag hetzelfde verhaal aan iedereen moet vertellen. Ookal weet ik niet zeker of deze blog bijhouden gaat lukken.

Liefs Josephine

Ps. Als je op de hoogte wil blijven van mijn verhalen, dan kun je je email rechts onder invullen. Je krijgt dan automatisch een berichtje als er een nieuw verhaal online is gekomen.

Life begins at the end of your comfort zone